بیشتر میگو بخورید فواید بی شمار آن را بدانید (20 آذر)

اهمیت مصرف بیشتر میگو: کشف خواص تغذیه‌ای شگفت‌انگیز

برای بهره‌مندی از فواید بی‌شمار میگو، لازم است این آبزی لذیذ را بیشتر در سبد غذایی خود جای دهید. ارزش غذایی بالای میگو آن را به یک ابرغذا تبدیل کرده است. اگرچه برخی ممکن است با ظاهر یا بوی آن مشکل داشته باشند، راه‌های متعددی برای طبخ میگو وجود دارد. با رعایت نکاتی ساده، می‌توان از عطر و طعم دلپذیر میگو لذت برد. بسیاری از افراد به دلیل تصور قیمت بالا، مصرف میگو را محدود می‌کنند. این در حالی است که با استفاده خلاقانه از آن در غذاهایی مانند پلو یا خورش، می‌توان با مقدار کمتری، وعده‌های بیشتری فراهم کرد. در نتیجه، هزینه آن در مقایسه با سایر منابع پروتئینی چندان گزاف نیست. بنابراین، توصیه می‌شود مصرف میگو را جدی بگیرید و از مزایای سلامتی آن بهره‌مند شوید.

میگو، منبعی غنی از مواد مغذی

میگو صرفاً یک ماده غذایی خوشمزه نیست؛ بلکه یک نیروگاه تغذیه‌ای محسوب می‌شود. این آبزی سرشار از پروتئین با کیفیت بالا است. این پروتئین حیوانی، تمامی اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز بدن را تأمین می‌کند. این ویژگی میگو را هم‌تراز با مرغ و ماهی قرار می‌دهد.

مقایسه میگو با گوشت قرمز

یکی از برجسته‌ترین مزایای میگو، ترکیب چربی‌های آن است. بر خلاف گوشت قرمز، میگو سرشار از چربی‌های غیراشباع مفید است. میزان چربی‌های اشباع در میگو بسیار پایین است. این موضوع، میگو را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل می‌کند. مصرف میگو ریسک ابتلا به نقرس و افزایش اسید اوریک را به مراتب کمتر می‌کند. از نظر کالری، گوشت خالص میگو با گوشت بدون چربی مرغ یا ماهی تفاوتی ندارد. البته روش آماده‌سازی تأثیر زیادی بر کالری نهایی دارد.

تفاوت میگوی دریایی و پرورشی

میگوها عمدتاً در آب‌های شور زندگی می‌کنند. اما نوع پرورشی آن‌ها نیز وجود دارد. این پرورش در مزارعی با استفاده از آب دریا انجام می‌شود. نکته حائز اهمیت این است که از نظر مواد مغذی و کیفیت گوشت، تفاوت چشمگیری بین میگوی دریایی و پرورشی وجود ندارد. محیط زیست آن‌ها کمی متفاوت است، اما ارزش تغذیه‌ای پایه یکسان است.

چرا میگو از سایر آبزیان متمایز است؟

محیط زندگی میگو عامل تمایز آن است. تمرکز بالای میگو در آب‌های شور، سبب غنی‌تر شدن آن می‌شود. میگو نسبت به ماهی‌های آب شیرین، حاوی میزان بیشتری ید و سلنیوم است. همچنین، اسیدهای چرب امگا 3 در این آبزی به میزان مطلوبی یافت می‌شود. این مواد برای سلامت قلب و مغز حیاتی هستند.

هضم آسان‌تر میگوهای ریز

در بازار، شاهد تنوع قیمت بین میگوهای کوچک و شاه‌میگو هستیم. این تفاوت قیمت لزوماً ناشی از ارزش تغذیه‌ای نیست. میگوهای کوچک‌تر بافت لطیف‌تری دارند. این ویژگی برای سالمندان و کودکان بسیار مناسب است. جویدن و هضم میگوهای ریز راحت‌تر صورت می‌گیرد و جذب مواد مغذی نیز بهتر است. تفاوت در قیمت بیشتر به میزان ضایعات (سر و دم) بستگی دارد. در میگوهای درشت، ضایعات حدود 30 درصد است، در حالی که این میزان در نمونه‌های ریز می‌تواند به 50 درصد برسد.

توجه به ناگت‌های میگو

برخی خانواده‌ها به دلایل اقتصادی به ناگت میگو روی می‌آورند. باید توجه داشت که ناگت‌ها اغلب حاوی مقادیر زیادی نشاسته، پیاز، آرد و چربی هستند. سهم گوشت واقعی میگو در این محصولات اندک است. در واقع، شما هزینه میگوی تازه را پرداخت می‌کنید، اما محصولی با طعم میگو دریافت خواهید کرد.

نکات اصلی در خرید و نگهداری میگو

میگو به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب غیراشباع، مستعد فساد سریع است. سیستم گوارشی میگو در ناحیه سر قرار دارد. بنابراین، فساد معمولاً از اتصال سر به بدن آغاز می‌شود. میگوی فاسد دارای سری است که به راحتی جدا می‌شود. فروشندگان برای پنهان کردن فساد، گاهی سر میگوها را جدا می‌کنند. اگر میگو را از شهرهای دور از ساحل تهیه می‌کنید، حتماً نوع منجمد و بسته‌بندی شده با مجوز بهداشتی را انتخاب کنید. میگوهای تازه فقط باید در نزدیکی دریا خریداری شوند.

چه کسانی باید در مصرف میگو محتاط باشند؟

برخلاف باور عمومی، افراد سالم نیازی به نگرانی درباره کلسترول میگو ندارند. میزان کلسترول آن در مقایسه با نیاز روزانه ناچیز است. اما بیمارانی که از نظر کلسترول خون یا LDL بالا مشکل دارند و تحت درمان دارویی هستند، باید مصرف میگو را با احتیاط و مشورت پزشک انجام دهند.