تاریخچه برده داری و قهوه: نکات اصلی اسپشالتی (6 شهریور)

تاریخچه برده داری و قهوه: نکات اصلی اسپشالتی

وقتی طعم یک قهوه اسپشالتی خوش عطر را می چشید، شاید کمتر به این فکر کنید که این نوشیدنی لذت بخش، چه تاریخچه ای در دل خود پنهان کرده است.
تاریخچه قهوه اسپشالتی، به طرز عجیبی با تاریخ برده داری و استعمار گره خورده است.
در این مقاله، به بررسی این نکات اصلی و نقش تلخ برده داری در شکل گیری صنعت قهوه خواهیم پرداخت.
سفری به گذشته خواهیم داشت تا دریابیم چگونه استعمارگران اروپایی، با استثمار نیروی کار بردگان، مزارع قهوه را در سراسر جهان گسترش دادند.

آیا می دانستید که سودآوری قهوه، انگیزه اصلی بسیاری از استعمارگران برای بردن بردگان از آفریقا به قاره آمریکا بود؟
در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا این نکات اصلی و ابعاد پنهان این صنعت را کشف کنیم.

قهوه و استعمار: یک ارتباط ناگسستنی

قهوه، گیاهی بومی مناطق گرمسیری آفریقا است.
اما امروزه، بزرگترین تولیدکنندگان قهوه جهان، کشورهایی مانند برزیل، ویتنام و کلمبیا هستند.
چگونه این گیاه آفریقایی به آمریکای لاتین راه یافت؟
پاسخ این سوال در تاریخ استعمار نهفته است.

استعمارگران اروپایی، پس از کشف سودآوری بالای قهوه، به فکر ایجاد مزارع بزرگ در مستعمرات خود افتادند.
آنها برای تامین نیروی کار ارزان، اقدام به واردات بردگان از آفریقا کردند.
به این ترتیب، تجارت برده و صنعت قهوه، به هم گره خوردند.
به طوری که پیشرفت یکی بدون دیگری تقریباً غیرممکن بود.

سان دومینگو: قهوه، بردگان و یک فاجعه انسانی

در قرن هجدهم، سان دومینگو (هاییتی امروزی) تحت اشغال فرانسه، نیمی از قهوه جهان را تامین می کرد.
اما این موفقیت، به قیمت جان هزاران برده تمام شد.
آنها در شرایط بسیار سخت و طاقت فرسا، در مزارع قهوه کار می کردند.
غذا و استراحت کافی نداشتند و به طور مداوم مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار می گرفتند.
تلاش ناپلئون برای بازپس گیری هاییتی، منجر به کاهش تولید قهوه و ظهور رقبای جدیدی مانند جاوا در اندونزی شد.

برزیل: ابرقدرت قهوه با تکیه بر نیروی کار برده

در سال 1727، اولین بوته قهوه در برزیل کاشته شد.
این کشور به سرعت به یک ابرقدرت در صنعت قهوه تبدیل شد.
تا سال 1830، قهوه به بزرگترین کالای صادراتی برزیل تبدیل شده بود.
اما این موفقیت نیز، با رنج و sufrimiento بردگان سیاه پوست و بومی به دست آمد.

صاحبان مزارع قهوه در برزیل، هیچ ارزشی برای جان بردگان قائل نبودند.
آنها ترجیح می دادند که بردگان جدید را جایگزین بردگان از دست رفته کنند، تا اینکه با آنها مهربانانه رفتار کنند.
به گفته تاریخ‌نویسان، بیشتر بردگان، بیشتر از هفت سال در اسارت دوام نمی آوردند.
برزیل در سال 1888 برده داری را غیرقانونی اعلام کرد.
اما تا آن زمان، میلیون ها برده از آفریقا به این کشور آورده شده بودند.

میراث استعمار: تاثیری پایدار بر صنعت قهوه

درک تاریخچه صنعت قهوه در آمریکای لاتین، به ما کمک می کند تا بفهمیم چرا این منطقه، همچنان بر تولید قهوه جهان مسلط است.
گرچه دیگر از برده استفاده نمی شود، اما ساختارهای اولیه، راه را برای صنعت امروزی هموار کرده اند.
در بسیاری از مناطق تولید کننده قهوه، هنوز هم شاهد شکاف نژادی بین صاحبان مزارع و کارگران هستیم.
کاهش قیمت قهوه، به طور مستقیم بر زندگی میلیون ها مردم رنگین پوست در آمریکای لاتین، آسیا و آفریقا تاثیر می گذارد.

مسئولیت ما: آگاهی و انتخاب آگاهانه

همه ما در قبال توجه به نژادپرستی ساختارمند و تایید وجود ستم در زنجیره تامین قهوه، مسئولیت داریم.
باید به جایی که پول خود را خرج می کنیم توجه کنیم.
بسته بندی قهوه خود را مطالعه کنیم و در مورد نحوه همکاری تولید کننده با کشاورزان تحقیق کنیم.
با قهوه چی ها و سایر افراد زنجیره تامین در مورد اقتصاد قهوه گفتگو کنیم.
به آموزش خود در مورد مناطق تولید کننده قهوه فکر کنیم.
یک شهروند آگاه بودن می تواند به شما در انتخاب هایی که به نفع تولیدکنندگان قهوه و جوامع کشورهای تولید کننده است کمک کند.

این قدم های کوچک می تواند در بهبود ثبات، شرایط کاری و کیفیت زندگی برای مردم سراسر جهان کمک کننده باشد.
بیایید با آگاهی بیشتر قهوه بنوشیم و به یاد داشته باشیم که هر فنجان قهوه، داستانی در دل خود دارد.